Για χρόνια τώρα, το ελληνικό κράτος προσφέρει οικονομική υποστήριξη σε άτομα που επανειλημμένα παραβαίνουν τον νόμο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αρκούνται σε μικρές παρανομίες. Κλέβουν, ληστεύουν, φοροδιαφεύγουν, εξαναγκάζουν ανήλικα παιδιά σε γάμους και φτάνουν να επιτίθενται σε γιατρούς μέσα στα δημόσια νοσοκομεία. Επιπλέον, δεν διστάζουν να κρατούν τα παιδιά τους εκτός σχολείου, να οπλοφορούν και να εκφοβίζουν τις γειτονιές, παρακάμπτοντας κάθε έννοια κοινωνικής υπευθυνότητας. Εισβάλλουν σε ξένες περιουσίες και στήνουν καταυλισμούς χωρίς καμία άδεια, ενώ, σε ακραίες περιπτώσεις, προβαίνουν σε βίαιες πράξεις που αφαιρούν ανθρώπινες ζωές. Ωστόσο, αντί να αντιμετωπιστούν οι παρανομίες τους, η πολιτεία φοβάται μήπως κατηγορηθεί για διακρίσεις, οδηγώντας στην υποβάθμιση της ασφάλειας όλων.
Η Ανάγκη για Ένα Σύστημα Δικαιοσύνης με Σαφήνεια και Δικαιοσύνη
Η αποφυγή ουσιαστικών μέτρων από την πλευρά του κράτους δεν αποτελεί απλώς μια πολιτική επιλογή, αλλά συστημική υποχώρηση που υπονομεύει κάθε έννοια δικαιοσύνης και ασφάλειας. Αντί να υπερασπιστεί την κοινωνική συνοχή, το κράτος διστάζει, καθιστώντας την κατάσταση ολοένα και πιο δύσκολη για τους νομοταγείς πολίτες. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάγκη για μια αποφασιστική πολιτική αλλαγή είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Είναι καιρός το κράτος να διασφαλίσει ότι το κοινωνικό σύνολο προστατεύεται, εφαρμόζοντας σαφείς και αυστηρές ποινές για όσους επιλέγουν την παραβατικότητα ως τρόπο ζωής, χωρίς τον φόβο του πολιτικού κόστους ή της κοινωνικής αντίδρασης.
“Three Strikes”: Ένα Μοντέλο για Αποτελεσματική Αντιμετώπιση των Υποτροπών
Μια λύση που μπορεί να δώσει τέλος στην ατιμωρησία είναι η εφαρμογή του νόμου “three strikes”, ενός μοντέλου που έχει ήδη αποδειχθεί αποτελεσματικό σε άλλες χώρες. Σύμφωνα με αυτή τη νομοθεσία, στην τρίτη καταδίκη για σοβαρά αδικήματα, οι ποινές αυξάνονται ραγδαία, φτάνοντας έως και την ισόβια κάθειρξη. Αν και το μοντέλο έχει επικριθεί για τις επιπτώσεις του, όπως ο υπερπληθυσμός των φυλακών και οι αυστηρές ποινές ακόμα και για μικρότερα αδικήματα, είναι ένα μέτρο που προσφέρει ισχυρό αποτρεπτικό αποτέλεσμα. Ένα τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο όχι μόνο αποτρέπει την υποτροπή, αλλά αποδεικνύει στην πράξη ότι η ασυδοσία δεν έχει θέση σε μια κοινωνία δικαίου. Ας σταματήσουμε να επιβραβεύουμε την παρανομία με επιδόματα και ας δείξουμε με αυστηρότητα και συνέπεια ότι η δικαιοσύνη και η ασφάλεια δεν είναι διαπραγματεύσιμες.
Η Αντίφαση της Πολιτικής Ανοχής και οι Επιπτώσεις για την Κοινωνία
Η συνεχιζόμενη ανοχή απέναντι στην παραβατικότητα αποδεικνύει την απουσία πολιτικής βούλησης για ουσιαστική αλλαγή. Ενώ οι εγκληματικές πράξεις αυξάνονται και η δημόσια ασφάλεια τίθεται σε κίνδυνο, η πολιτεία παραμένει προσκολλημένη σε επιδόματα και μέτρα που ενισχύουν τη σάπια κοινωνική πραγματικότητα αντί να την αλλάξουν. Αυτή η αντίφαση δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο: μια κοινωνία όπου η παρανομία και η ατιμωρησία δεν αντιμετωπίζονται αυστηρά και αποτελεσματικά, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο επιδείνωσης της εγκληματικότητας και της ανασφάλειας. Οι πολιτικές υποχωρήσεις και η συνεχής εστίαση στο “πολιτικά ορθό” αφήνουν τους πολίτες εκτεθειμένους, υπονομεύοντας τις βάσεις της κοινωνικής συνοχής και της δικαιοσύνης.
Η Προστασία των Πολιτών και η Ανάγκη για Αυστηρές Ποινές
Σε αυτό το πλαίσιο, ο νόμος “three strikes” αναδεικνύεται ως μια αναγκαία και ρεαλιστική λύση. Είναι πλέον απαραίτητο να διασφαλίσουμε την προστασία των πολιτών, δίνοντας στους εγκληματίες ένα σαφές μήνυμα ότι η παραβατικότητα δεν έχει θέση στην ελληνική κοινωνία. Ο νόμος “three strikes” είναι ένας τρόπος να επιβληθεί πραγματική δικαιοσύνη, όχι μόνο για την προστασία των θυμάτων, αλλά και για την αποτροπή της υποτροπής. Αν κάποιος επιλέγει την παρανομία για τρίτη φορά, οι συνέπειες πρέπει να είναι σοβαρές και αναπόφευκτες. Με αυτόν τον τρόπο, θα προστεθεί επιτέλους μια νέα διάσταση στην πολιτική της προστασίας της κοινωνίας, καταργώντας την ψευδαίσθηση της ατιμωρησίας που κυριαρχεί σήμερα.
Η Στρατηγική για το Μέλλον: Δικαιοσύνη και Ασφάλεια για Όλους
Η εφαρμογή αυστηρών ποινών, όπως αυτές που προτείνει ο νόμος “three strikes”, δεν σημαίνει απλώς ότι πρέπει να τιμωρούνται οι παραβάτες. Πρόκειται για μια στρατηγική που στοχεύει στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης και της ασφάλειας για όλους. Η κοινωνία οφείλει να προστατεύσει τους πολίτες της από την εγκληματικότητα και την ανομία, δίνοντας τέλος στην παραβατικότητα που διαβρώνει την κοινωνική συνοχή. Πρέπει να δημιουργηθεί μια νέα πολιτική κουλτούρα, όπου η παρανομία θα έχει συνέπειες και οι κακοποιοί δεν θα έχουν τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται το σύστημα για προσωπικό όφελος.
Μόνο με την εφαρμογή αυστηρών, δίκαιων και διαφανών νόμων μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η Ελλάδα θα παραμείνει ένα ασφαλές, ευημερούν και δίκαιο κράτος για όλους τους πολίτες της. Η πολιτική ηγεσία πρέπει να κατανοήσει ότι η ανοχή απέναντι στην παραβατικότητα δεν είναι μόνο αδιέξοδη, αλλά επικίνδυνη για το μέλλον της χώρας. Το μήνυμα πρέπει να είναι σαφές και ενωτικό: η παραβατικότητα δεν έχει θέση στη σύγχρονη Ελλάδα. Είναι καιρός για δράση.
Αρθρογράφος Παντελής Παντελίδης
Γράψτε μία απάντηση