Ειναι να αναρωτιέται κανείς, γιατί τόση απάθεια, γιατί τόση δεκτικότητα στην καταστροφή.
Η λιγνιτική ΔΕΗ αυτή που κάποτε παρήγαγε το 75%+ της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας δεν υπάρχει πια , έχει βάλει οριστική ταφόπλακα. Οι εργαζόμενοι, μοιρολατρικά δεν αντιδρούν, αντιθέτως υπολογίζουν τη σύνταξη, το εφάπαξ και το μπόνους που θα πάρουν.
Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.
Ακόμη και σε επίπεδο βουλευτών Ν Κοζάνης, επικρατεί η απόλυτη ηρεμία. Κάνεις δεν καλεί τον κόσμο να βγει στο δρόμο, κάνεις δεν ζητά από την κυβέρνηση επενδύσεις ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
Η αγοραστική δύναμη πέφτει, ο κόσμος μεταναστεύει, τα καταστήματα κλείνουν και δεν ενδιαφέρεται κανείς .
Κάποτε μας έταζαν στούντιο του Χόλιγουντ, αργότερα εργοστάσια της Volkswagen, κατόπιν θα γινόμασταν ενεργειακός κολοσσός με το υδρογόνο και το White Dragon, μετά ήρθε το πανελλαδικό κέντρο κατασκευής μπαταριών. Τελικά δεν έγινε τίποτα από αυτό.
Και μέσα σε όλα αυτά, όποιος θέλει να μπει στο επιχειρείν, ακόμη και το απλό πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για νέες επιχειρήσεις σε τρεις δόσεις, είναι κλειστό για την περιοχη.
Λεφτοδεντρα δεν υπάρχουν, δουλειες δεν υπάρχουν, επενδύσεις δεν υπάρχουν…..μείναμε με τους συνταξιούχους, να συντηρούν μια πόλη, όσο τα βιολογικά όρια τους το επιτρέψουν.
Η πολιτεία έχει στρέψει το βλέμμα της από την Εορδαία, ορισμένες στιγμές έχεις την αίσθηση ότι υπάρχει η πλήρης αδιαφορία.
Και όσο για τις καφενειακου τύπου εκφράσεις, 41%, να σας θυμίσω ότι προηγήθηκαν κι άλλες κυβερνήσεις αλλά φως δεν είδαμε.
Σαν νόμος Κοζάνης το μόνο που επετεύχθη είναι η αυτονομία του Βελβεντού…..Ω μέγα έργο
Γράψτε μία απάντηση